1. Στην αναζήτηση του βοδιού
Μόνος στην άγρια χώρα, χαμένος στην ζούγκλα
Ψάχνει και ψάχνει.
Αγριεμένα νερά, ατέλειωτα βουνά,
πορεία χωρίς τελειωμό.
Εξαντλημένος και απελπισμένος
δεν ξέρει πια που να πάει.
Ακούει μονάχα τη νύχτα και
τους γρύλους μέσα στους θάμνους.
2. Ίχνη
Στις όχθες του χειμάρρου και κάτω από τα δέντρα,
υπάρχουν λίγα ίχνη του.
Το μυρωδάτο χορτάρι μεγαλώνει πυκνά.
Πέρασε από κει ;
Πήγε κι' όλας μακριά ;
Άραγε το ζώο περιπλανιέται στους λόφους ;
Πουθενά δεν κρύφτηκε.
Κάπου στήνεται,
με τα ρουθούνια προς τον ουρανό.
3. Το Βόδι είναι εκεί
Πάνω σε ένα κλαδί εκεί ένα αηδόνι ψηλά κελαηδάει με γεμάτη φωνή,
ήλιος ζεστός, αεράκι απαλό,
κοντά στα νερά πράσινες ιτιές.
Το βόδι είναι εδώ.
Αυτός είναι και δεν κρύβετε.
Το καταπληκτικό του κεφάλι
στολισμένο με τα υπέροχα του κέρατα.
Ποιος ζωγράφος θα μπορούσε να το σκιτσάρει ;
4. Η σύλληψη
Με όλη του την δύναμη
ο άνθρωπος κατάφερε να συλλάβει το άγριο ζώο.
Πανίσχυρο, αδάμαστο,
που κάποιες στιγμές κάνει πως ηρεμεί,
αλλά να, που δραπετεύει και χάνεται
μέσα στην απέραστη ομίχλη
ενός μονοπατιού.
5. Η εκπαίδευση
Ο άνθρωπος δεν θα το αφήσει πια,
αλλά ούτε το μαστίγιο ούτε το καπίστρι,
από φόβο μη ξεφύγει και πάει σε μέρη να κηλιδωθεί που δεν θα ξεμπερδέψει.
Προσεκτικά οδηγημένο
το βόδι δείχνεται πράο και υπάκουο.
Τότε χωρίς αλυσίδα, χωρίς δεσμά
ακολουθεί από μόνο του τον Άνθρωπο.
6. Επιστροφή στο σπίτι
Καβάλα στο βόδι, ο άνθρωπος είναι ήρεμος
και πάει προς το σπίτι του
μέσα στη βραδινή ομίχλη.
Από μακριά ο ήχος μιας φλογέρας.
τραγουδάει ένα σκοπό με ρυθμό.
Στην καρδιά του έχει μια απερίγραπτη χαρά
του να υπάρχει στη παρούσα στιγμή.
Πρέπει να το λένε αυτοί που το γνωρίζουν ;
7. Το βόδι εξαφανίστηκε. Ο άνθρωπός είναι μόνος
Πάνω στο ζώο, έφτασε στο σπίτι του.
Το βόδι εξαφανίστηκε ,
Ξεγραμμένο για πάντα.
Ο Άνθρωπος κάθεται γαλήνιος
ενώ ο ήλιος είναι ήδη ψηλά στον ουρανό.
Μένει εκεί ήρεμος.
Κάτω από την σκεπή την καλαμένια
το μαστίγιο και το μπαστούνι μπήκαν στη θέση τους
Άχρηστα πια.
8. Αόρατοι, ο Άνθρωπος και το βόδι
Δεν υπάρχει παρά μονάχα κενότητα.
Κενότητα από : Άνθρωπο, βόδι, μαστίγιο, σκοινί.
Ο Άνθρωπος και το Βόδι !
Ποιος μπορεί να δώσει απόδειξη για την
απεραντοσύνη του Ουρανού ;
Πάνω από την σόμπα που καίε
καμιά νιφάδα χιονιού δεν μπορεί να σταθεί.
Έτσι, όταν ολοκληρώνονται τα πράγματα
το πνεύμα του γέρου Δασκάλου είναι παρόν.
9. Επιστροφή στην Αρχή, Επιστροφή στην Πηγή
Επιστροφή στην Αρχή, το να επιστρέψεις στην πηγή
ήδη, είναι λάθος βήμα !
Καλύτερα να μείνει στο σπίτι του
τυφλός και κουφός
χωρίς προβλήματα και πράξης
καθισμένος σ' ένα καλύβι
χωρίς να μάθει τίποτα για το έξω.
Να συγχρονίζεται με το χείμαρρο
που τρέχει ποιος ξέρει που.
Και αυτά τα λουλούδια που ανοίγουν
τόσο κόκκινα και αστραφτερά,
για ποιον είναι ;
10. Είσοδος στη Πόλη με απλωμένα τα χέρια προς την μακαριότητα.
Το στήθος ξεσκέπαστο, τα πόδια γυμνά,
φτάνει στην πλατεία της αγοράς
μουτζουρωμένος με στάχτες και λάσπες.
Χαμογελάει !
Καμιά ανάγκη από την δύναμη και τα θαύματα των Θεών.
Νάτος.. απλώνει το χέρι του
και τα νεκρά δέντρα σκεπάζονται με λουλούδια.