Translated by Fa Lian from the English with photographs by Yao Feng and others
Συναντώντας τον Υουσενγκ
Νέος, είκοσι ενός και συχωριανός μου, και όμως
τόσο λαμπερός και γεμάτος φρέσκιας ιδέες
Δεν μ' εκπλήσσει που κέρδισες μια τόσο υψηλή θέση στο Τεντσονγκ
Εγώ έμοιαζα με παλιομοδίτικο όταν ήρθα στο Τσαν.
Μαζί απολαμβάναμε το τσάι , τα είπαμε. τα λέγαμε
και έβγαιναν συζητώντας το ένα μετά τ' άλλο , σπουδαία λόγια.
Κρεμάσαμε μια λάμπα και διαβάσαμε παλιά ποιήματα.
Μόλις σε είχα συναντήσει και ήταν σαν να σε ήξερα σ' όλη μου τη ζωή.
Όλη τη νύχτα μιλάγαμε μέχρι την αυγή, μέχρι να ξημερώσει και μετά,
χωρίσαμε.
Γύρισα πίσω, τώρα στο δρόμο του Nοτιου Ντιαν
μαζί με τους παλιούς μου συντρόφους
με το τραγούδι του ανέμου και το λαμπερό φεγγάρι.
Ο νυχτερινός ουρανός είναι πανέμορφος όπως πάντα.
Τα αστερία είναι εκεί, αλλά κάτι δεν πάει καλά
Κάτι λείπει από αυτή την ομορφιά της νύχτας.
Η λίμνη σαν καθρέφτης στο βουνό Ταίμπο, στο Σανξι
Σαν τα νερά της λίμνης ο νους μου ηρέμισε μαζί της
Σε μια τέλεια ακινησία.
Ο ήλιος και η σελήνη φωτίζονται μέσα.
Βλέπω τη νύχτα στην επιφάνεια της
το τεράστιο πρόσωπο του φεγγαριού.
Δεν νομίζω να έχετε συναντήσει ποτέ την πηγή της αντανάκλασης αυτής.
Όλοι oι διαπεραστικοί ήχοι φθίνουν μέσα στο ήχο της σιωπής.
Αλλά που και που δακτυλίδια ομίχλης επιπλέουν πάνω από το καθρέφτη.
με μπερδεύουν λίγο
αλλά όχι στο σημείο να ξεφύγω της προσοχής.
Σύννεφα και ομίχλη , σπάνιο φαινόμενο στο δρόμο του Γκανσου
Κρύος καπνός κινείται αργά γύρο από το μοναδικό φωτισμένο σπίτι.
Σαν μοναχικό αστέρι το σπίτι βγαίνει από το σύννεφο.
Το χώμα είναι κόκκινο σαν τα γάγγλια ενός ψαριού.
Τα βουνά σκούρο μπλε σαν ένα τεράστιο σπειροειδή κοχύλι που λάμπει η κουκούλα του.
Γύρο από τη μισή λίμνη μεγαλώνουν οι ιτιές του ποιητή Ταο Κιαν
Και κάθε μίλι φαίνεται και από ένα κιόσκι του άρχοντα Ζιε Λινγκουν
Το να χαιρετώ τόσο σπουδαίους και γνώριμους καλεσμένους
μου κόβει την ανάσα ! Μου δίνει ένα αίσθημα ζάλης
που είναι κάπως δύσκολο να το δεχτώ.
Μετά τη βροχή, ανεβαίνοντας σε ένα ψηλό κτήριο για να δω τα βουνά
Μετά τη βροχή, ανεβαίνοντας σε ένα ψηλό κτήριο για να δω τα βουνά
Μόλις που είχε ανοίξει ο καιρός ύστερα από τη βροχή της περασμένης νύχτας
στα σκαλοπάτια είχε ίχνη από βρύα
Δεν είχα σκεφτεί όταν ανέβηκα στο κτίριο να γράψω ένα ποίημα.
Η ευθυμία του ποιητή δεν έχει ανάγκη από κρασί.
Φτάνει να ανοίξει το παράθυρο, όλη η βουνοσειρά θα μπει μέσα.
Μπροστά στη ματιά , το χωριό πνιγμένο από καπνό
θα υλοποιηθεί.
Γράφω τώρα και τα βλέπω όπως τα έβλεπα τότε
Τα βουνά και τη θάλασσα
Τα βλέπω λεπτομερώς
Σαν ένα πίνακα ζωγραφικής.
Ακούγοντας την καμπάνα του Ναου Ζιανγκ Σαν- ανάμεσα στο ποτάμι και τα βουνά
Οι ουρανοί περιστρέφονται τόσο αργά και ευγενικά, αποδεχόμενοι την ηλικία μου.
Χωρίς έλεος, μέρες και μήνες προχωράνε για να κόψουν το χρόνο μου.
Επιστρέφω στη σπηλιά μου μέσα στα βουνά, αλλά τα δέντρα έφυγαν όλα.
Κοιτάω κάτω το ποτάμι και το μόνο που βλέπω , φιδίσιες στροφές.
Ο ήλιος είναι εγκλωβισμένος από εύθραυστα σύννεφα.
Ακούω τον αέρα.
Ξαφνικά ακούω την καμπάνα του Ναού
Ο ήχος που έρχεται σαν κύμα, με διαπερνά
βγάζοντας με από τη σκονισμένη εργασία των σκέψεων μου.
Και οι μακρινοί ουρανοί ανοίγουν όλο και περισσότερο σε μένα.
Μια καλοκαιρινή μέρα μπορεί να φανεί μεγάλη όσο ένας χρόνος
Οι άνθρωποι του βουνού το ξέρουν αυτό.
Εγώ το είχα ξεχάσει.
Γιατί είμαι απλός και όχι πολύ προνοητικός.
Είχα χαλάσει το σπίτι όπου είχα περάσει τη μισή ζωή μου.
Αυτό το βουνίσιο καλύβι δεν ήταν κατάλληλο καταφύγιο για ξένους.
Κι' όμως ένα χώρισμα από καλάμια
είναι το ίδιο καλό για απομόνωση όσο και ένα κτιστό.
Μόλις που είχα βολευτεί και είχα πάρει τη πέννα μου
ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι κοιτούσα ψηλά τ' αστερία.
Ναός Φα Ζιε, ξαναζώ μια παλιά πρακτική
Αργά, βήμα βήμα, περπατώ μπρος και πίσω
ενώ ο καπνός και τα χαμηλά σύννεφα διαλύονταν στους τέσσερις ορίζοντες
Μου αποκαλύπτουν το κοινό μου.
Τα πεύκα είναι τόσο ψηλά ,που τα γεράνια κάνουν της φωλιές τους σ' αυτά.
Οι παλιές σπηλιές, μισό κρυμμένες.
Τα σιγανά θροΐσματα του βουνού ανταμείβουν τη καρδιά μου.
Ήχοι φτάνουν στ' αφτιά μου σαν κυματιστά ευγενικά χειροκροτήματα.
Ο αξιόλογος που κάποτε ήταν εδώ...
που πήγε ;
αφού το κάθισμα του είναι άδειο,
κάθομαι στο βράχο που μιλούσε και προσποιούμαι .
Μια απάντηση στον Μεγαλόψυχο κοσμικό Φου Ουεν Μιν
Ο Βούδδας, ο Αιδεσιμότατος του κόσμου, ανέβηκε στη χιονισμένη κορυφή.
Ποιος όμως ήταν μάρτυρας ;
Βασιζόμενος στο άκαρδο σπαθί μου
Πήγα και έκοψα όλα τα μαύρα μου μαλλιά.
Όποιο και αν είναι το στυλ, η εξωτερική εμφάνιση είναι ουσιαστικά μονάχα αυτό :
το απ' έξω από κάτι.
Όποιο και αν είναι το κίνητρο, ένα σχέδιο για να εφαρμόσει οποιαδήποτε μέθοδο του Νταρμα είναι ουσιαστικά μόνο αυτό : ένα εσωτερικό σχέδιο.
Μονάχα αυτός που απαλλάσσεται από το μέσα και το έξω
ξεφεύγει από τη γέννηση και το θάνατο και ανεβαίνει στην αιωνιότητα.
Απάντηση στο κοσμικό Λονγγ Τσενγκ Τσε που σύμφωνα με της οδηγίες του σεβάσμιου Υιν Γκουανγκ για την επιδιόρθωση του στάβλου στο βουνό Λαο, μου ζήτησε να πάω να ζήσω εκεί
Για πολύ καιρό είχα την τρέλα να θέλω
νάμα '' γέροντας του βουνού.''
Οι ουρανοί στο τέλος άκουσαν την ευχή μου
και ώθησαν να πραγματοποιηθεί.
Αλλά ''τελικά'' είναι αργά.
Βρίσκομαι στη τελευταία πράξη της ζωής μου
γι' αυτό, το έργο πρέπει να το παραδώσω σ' ένα νεότερο ηθοποιό.
Αγαπητέ σύντροφε ! γυρίσαμε όλες της όχθες των ποταμών
και κτενίσαμε όλες της παραλίες της θάλασσας.
Κι΄ όμως από μια σελίδα του γράμματος του Δασκάλου Υιν
κατάφερες να φτιάξεις μια αναδυόμενη πηγή.
Ένα λεπτό ρυάκι από πολύτιμη ελπίδα που θα τρέχει για πάντα.
Έξι ποιήματα πάνω στη ζωή στα βουνά
1.
Έχω μια μικρή εικόνα στο νου μου από ένα καθαρό και ήσυχο μέρος.
Όπου κι αν κοιτάξεις είναι παντού φύση.
Το σπίτι είναι φτιαγμένο από πλεγμένα άχυρα.
Υπάρχουν κάπου πέντε στρέμματα για βολβούς και λουλούδια.
Πανέμορφα πουλιά κουρνιάζουν στη άκρη του γκρεμού
που αγκαλιάζει τα λίγα σύννεφα που κρέμονται γύρο από της πράσινες κορυφές.
Η κόκκινη σκόνη του κόσμου δεν θα μπορέσει να φτάσει ως εδώ.
Απλή κομψότητα αξίζει περισσότερο από αγιοσύνη η πνευματικότητα.
2.
Η χαρά μπορεί να βρεθεί στα βουνά ;
Αφήστε με να σας πω. Υπάρχει μεγαλύτερη χαρά στα βουνά
από οπουδήποτε αλλού.
Τα πεύκα και τα καλάμια εκτελούν ιερούς ψαλμούς.
Τα τραγούδια για φλάουτο του Σενγκ τα παίζουν τα πούλια.
Μέσα στα δέντρα, μαϊμούδες σκαρφαλώνουν για φρούτα.
Στη πηγή, οι πάπιες χαριεντίζονται με τους λωτούς.
Αυτή η φυγή από το συνηθισμένο κόσμο
Μήνα με μήνα και χρόνο με χρόνο
αποκλείει τα εμπόδια για τη φώτιση.
3.
Μη προσπαθήσεις να σταθείς ψηλά στης αυλές της δόξας.
Στα βουνά τέτοια όνειρα εξαφανίζονται.
Το σώμα σου στέκεται μόνο του όταν είναι εκεί πάνω με τα σύννεφα.
Η καρδιά σου ξεριζώνεται από τα κοσμικά δεσμά.
Το φεγγάρι που αγαπώ χαράζει το μονοπάτι ανάμεσα στα πεύκα
Και οδηγεί την ακτίνα ακριβώς στη καλαμένια πύλη.
Φυσικά, δεν είναι ούτε λίγο ούτε πολύ καταπληκτικό.
αλλά πως θα μπορούσες να αδιαφορήσεις.. η ακόμα να βαρεθείς ;
4.
Μέσα στα βουνά, όταν αναπαύεσαι το μεσημέρι, τίποτα δεν σε εμποδίζει να ονειρευτείς ένα μαγειρεμένο πιάτο πληγούρι. Εάν είσαι τεμπέλης από φύση σου, δεν θα ανησυχείς για κανένα πρόβλημα.
Θα κάνεις φως με το σώμα σου και δεν θα φοβάσαι το κρύο.
Τα χρυσάνθεμα μεγαλώνουν κοντά στα τρία παλιά μονοπάτια.
Λίγες δαμασκηνιές ευωδιάζουν όλη την αυλή.
Οι υποχρέωσης είναι ευτυχώς μικρές.
Ο ελεύθερος χρόνος είναι ευτυχώς μεγάλος.
5.
Ξύπνα ένα απόγευμα από ένα υπνάκο μέσα στο καλύβι.
Πάρε ένα μπαστούνι και κτύπα χάμω επαναληπτικά ελεύθερα και απλά.
Ακούμπα σ' ένα βράχο και κοίτα τα σύννεφα που αυξάνονται.
Άκου μέσα στα πεύκα τον ήχο των κυμάτων.
Όταν το δάσος είναι πυκνό, κανείς δεν περνά.
Όταν οι δρόμοι είναι επικίνδυνοι, χρησιμοποιούνται μονάχα για συλλογή καυσόξυλων.
Το μέρος είναι τόσο πρωτόγονο και κρύο.
Πως θα μπορούσε να μη σβήσει το φούρνο των επιθυμιών του νου μου ;
6.
Άνθρωποι παραπονιούνται για την σκληρή ζωή στα βουνά.
Δεν νομίζω ότι είναι πολύ διαφορετικό από τις σκληρότητες που υπάρχουν αλλού.
Ένα μικρό φούρνο από άργιλο καίει κλαδιά ξερά.
Ένα πέτρινο δοχείο βράζει βλαστάρια.
Σαν να φαίνεται πως μόλις έκοψες τα χρυσάνθεμα
που μεγαλώνουν τους τρεις μήνες του φθινοπώρου
όταν είναι καιρός να φανούν τα λουλούδια του Μάρτη.
Να λυπάσαι περισσότερο το φεγγάρι που νύχτα με τη νύχτα
είναι υποχρεωμένο να διασκεδάζει την κοινωνία.